Rumored Buzz on مصاحبه و تجربه سفر
در قرون وسطی، سفرنامهنویسان ایرانی مانند ابنبطوطه (هرچند مراکشی، اما بخشهایی از سفرنامهاش به ایران اختصاص دارد) یا نویسندگان دیگر، بر جنبههای فرهنگی تمرکز داشتند.در میان نویسندگان رومی، هوراس (۶۵ ق.م.-۸م.) گزارشی از سفر خود به بروندیسیوم،[۱] شهری در ایتالیای کنونی، به یادگار گذاشته است. از دیگر گزارشهای جالب سفرهای گایوس سولینوس (سده سوم) به بریتانیا و آسیاست. استرابون، جغرافیدان معروف یونانی، بسیاری از مطالبش را بر پایه دیدهها و سفرهای خود آورده است.
شهرت ادوارد براون خاورشناس، ادیب و سخنشناس برجستهی بریتانیایی، مرهون آثار پژوهشی او در باب تاریخ ادبیات فارسی است. کتاب اطلاعاتی در باب احوال اجتماعی و اخلاقی و فرهنگی ایرانیان مقارن انقلاب مشروطیت ارائه میدهد.
عبدالرزاق سمرقندی (۸۱۶-۸۸۷ ق.) در دوران پادشاهی شاهرخ به سفارت و دربار سلطان بیجانگر از بنادر هند منصوب شد و سه سال از زندگی خود را در این سفر سپری کرد.
شیندلر در سال ۱۸۹۴ میلادی از سمت خود کنار گذاشته شد؛ اما دو سال بعد، با سمتی تحت عنوان «رایزن در مسائل گوناگون بهویژه مسائل مربوط به بیگانگان» مجدد به خدمت دولت ایران درآمد.
سفر اول شاردن به ایران در سال ۱۶۶۵ میلادی صورت گرفت؛ این سفر در ابتدا، با همراهی یک بازرگان و بهقصد تهیه جواهرات از هندوستان انجام شد. در راه بازگشت، شاردن به اصفهان رسید و مدتی را در این شهر، مهمان شاه عباس دوم بود. پادشاه صفوی نیز با آغوش گرم از مهمان فرانسوی پذیرایی کرد و لقب «تاجرشاه» به او داد؛ وی همچنین بهعنوان بازرگان سلطنتی، مامور تهیه جواهراتی برای شاه شد.
آدمی سفرنامهها درطی زندگی خود تجربه های فراوان کسب می کند و از این طریق بینش خود به جهان هستی را بالا می برد .
این سفرنامهها نه تنها توصیف مکانها بودند، بلکه مقایسهای بین هتل و اقامتگاه شرق و غرب ارائه میدادند و به تحولات اجتماعی ایران کمک کردند.
«(پنجشنبه، سیزده جمادیالثانیه، منزل یازدهم. صبح چهار ساعت از دسته گذشته، وارد کنگاور شدیم. کوچه و بازار، همه چیز دارد. جای خوبی است. راه دیشب هم همه صاف بود. مهتاب شب سیزدهم معرکه میکرد. حیف؛ کسانی که باید همراه باشند، نیستند که این شبهای مهتاب را زنده کنند. انشاءالله قسمت همه بشود این سفر را بیایند و به سلامتی این شبها را ببینند. اینجاها از طهران ارزانتر است. هیچ چیز چندان گران نیست اما خانه چقدر گران است. این صاحبخانهها چقدر پول میگیرند.
بدون شک مشهورترین سفرنامه نویس ایرانی که حتما نام آن را شنیدهایم، ناصرخسرو قبادیانی است. ناصرخسرو یک ادیب و فیلسوف ایرانی بوده که در سال ۴۳۷ قمری یک سفر طولانی را از شهر مرو آغاز میکند و پس از ۷ سال با عبور مناطق مختلف در رستورانها و کافهها ایران، شام، فلسطین، عربستان، عراق، مصر، سودان و … سفر خود را با رسیدن به بلخ به پایان میرسد.
فرقی نمیکند از موبایل، تبلت یا رایانه استفاده کنید؛ کتابخانه شما همیشه در دسترس خواهد بود تا از هر لحظه برای مطالعه بهترین استفاده را ببرید.
سر هارفورد جونز به حدی شیفته ایران شد که تصویر تاج کیانی فتحعلی شاه و همچنین نشان شیر و خورشید را به نشان خانوادگی خود اضافه کرد. سفرنامه و خاطرات سر هارفورد جونز از دوران اقامتش در ایران یکی از بهترین انواع سفرنامه خارجیها در ایران به شمار میرود.
سوم، کمک به خودشناسی میکند، همانطور که جلال آلاحمد در “خسی در میقات” میگوید: “حج، آینهای برای دیدن خویشتن است.”
کتاب سیاحتنامه ابراهیم بیگ، اثر زین العابدین مراغهای